Przekraczanie granic

Komenda Główna Straży Granicznej RP

Co należy wiedzieć

I. Pierwszym wstępnym etapem włączenia Rzeczypospolitej Polskiej w struktury Wspólnoty Europejskiej była akcesja do Unii Europejskiej, która nastąpiła z dniem 1 maja 2004r. Wydarzenie to spowodowało pewne zmiany dotyczące zasad przekraczania granicy państwowej. Na polskim odcinku granicy zewnętrznej Unii Europejskiej, która przebiega na granicy z Federacją Rosyjską, Republiką Białoruś, Ukrainą oraz w portach morskich i lotniczych, kontrola graniczna w dalszym ciągu odbywała się bez istotnych zmian. Pewnym novum, które miało ułatwiać kontrolę osób i usprawniać przekraczanie granicy przez osoby uprawnione do swobodnego przemieszczania się w przejściach usytuowanych na tym odcinku granicy było  wydzielenie specjalnie oznakowanych pasów odpraw. Mogą z nich korzystać  obywatele 27 państw członkowskich UE (Austrii, Belgii, Cypru, Republiki Czeskiej, Danii, Estonii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Irlandii, Litwy, Luksemburga, Łotwy, Malty, Republiki Federalnej Niemiec, Portugalii, Polski, Słowacji, Słowenii, Szwecji, Wielkiej Brytanii, Węgier, Włoch oraz od 1 stycznia 2007r. Bułgarii i Rumunii) oraz obywatele (EOG) Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Islandii, Lichtensteinu i Norwegii) i Konfederacji Szwajcarskiej. Natomiast zasadniczym zmianom nie uległa organizacja kontroli na granicach wewnętrznych UE (granica z RFN, Litwą, Republiką Czeską i Słowacką), gdzie przekraczanie granicy w dalszym ciągu możliwe było w przejściach granicznych w godzinach ich otwarcia.

II. Jednak pełna akcesja Rzeczypospolitej Polskiej do Wspólnoty Europejskiej nastąpiła dopiero na podstawie decyzji Rady z dnia 6 grudnia 2007r. w sprawie pełnego stosowania przepisów dorobku Schengen w Republice Czeskiej, Republice Estońskiej, Republice Łotewskiej, Republice Litewskiej, Republice Węgierskiej, Republice Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republice Słowenii i Republice Słowackiej (Dz.Urz.UE L 323 z 8.12.2007). Zgodnie z tą decyzją z dniem 21 grudnia 2007r. zniesione zostały kontrole na wewnętrznych granicach lądowych i morskich, a na granicach powietrznych nastąpi to z dniem 30 marca 2008r.

W praktyce oznacza to, że granice wewnętrzne - z Republiką Federalną Niemiec, Republiką Czeską, Republiką Słowacką i Litwą mogą być przekraczane w każdym miejscu i czasie bez dokonywania odprawy granicznej osób niezależnie od ich obywatelstwa. W tym celu usunięte zostały wszelkie przeszkody dla płynności ruchu. Zdemontowano elementy infrastruktury przejść granicznych, które mogłyby utrudnić swobodę przemieszczania się. Na granicach między tymi państwami w miejscach gdzie dotychczas funkcjonowały przejścia graniczne nie jest już prowadzona kontrola graniczna.

Niemniej jednak należy wiedzieć, że ze swobody do przemieszczania się nie można korzystać w sposób nieograniczony. Np. pamiętać należy, iż aby przekroczyć granice wewnętrzne trzeba posiadać ważny dokument do tego uprawniający. Zgodnie z obowiązującym stanem prawnym obywatel Rzeczypospolitej Polskiej może przekroczyć granicę państwową do państw UE na podstawie:

·                                 dokumentu paszportowego – zgodnie z przepisem art. 4 ustawy z dnia 13 lipca 2006 r. o dokumentach paszportowych (Dz.U. Nr 143 poz. 1027), który stanowi, iż „dokument paszportowy uprawnia do przekraczania granicy i pobytu za granicą oraz poświadcza obywatelstwo polskie, a także tożsamość osoby w nim wskazanej w zakresie danych, jakie ten dokument zawiera”.

·                                 dowodu osobistego – zgodnie z przepisem art. 1 ust. 3 pkt. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz. U. z 2006 r. Nr 139 poz. 993 z późn. zm.) w brzmieniu: „Dowód osobisty jest dokumentem: uprawniającym obywateli polskich do przekraczania granic państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej oraz państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, których obywatele mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, uznających ten dokument za wystarczający do przekraczania ich granicy ”.

UWAGA! Na mocy ustawy z dnia 12 września 2002 r. zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o dowodach osobistych i ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz ustawy o działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 183, poz. 1522) -
z dniem 31 grudnia 2007 r. upłynął ustawowy termin wymiany dowodów osobistych (książeczkowych) wydanych przed 1 stycznia 2001 r.

Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o czasowym posługiwaniu się dowodami osobistymi wydanymi przed dniem 1 stycznia 2001 r. (Dz.U. Nr 191, poz. 1363) ograniczyła funkcję książeczkowego dowodu osobistego tylko do poświadczenia tożsamości i obywatelstwa polskiego jego posiadacza.

Wobec powyższego, z dniem 1 stycznia 2008 r. książeczkowe dowody osobiste nie są już dokumentami uprawniającymi do przekraczania granic państw członkowskich Unii Europejskiej, państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do Unii Europejskiej oraz państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, których obywatele mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, uznających ten dokument za wystarczający do przekraczania ich granicy, (o czym mowa w art. 1 ust. 3. pkt. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (Dz.U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.)

Obywatele Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego i innych państw, które nie należą do Unii Europejskiej, ale na podstawie umów zawartych z Unią Europejską korzystają ze swobody przepływu osób mogą wjechać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ważnego dokumentu podróży albo innego dokumentu potwierdzającego ich tożsamość i obywatelstwo.

/Podstawy prawne: przepisy ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz.U. Nr 144, poz. 1043 z późn. zm.)/.

Uwaga!
Szczegółowe regulacje dotyczące zasad wjazdu, pobytu i wyjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajdują się na stronie internetowej Urzędu ds. Cudzoziemców

 

Regulamin wwozu... srodków narkotyzujących

Uchwałą Gabinetu Ministrów Ukrainy z dnia 8 listopada 2007 roku - 1307 zatwierdzono Regulamin przewozu środków narkotycznych i substancji psychotropowych przez chorych, podążających tranzytem przez terytorium Ukrainy.

Regulamin określa warunki przewozu cudzoziemcami i osobami bez obywatelstwa, którzy podążają tranzytem przez terytorium Ukrainy (dalej — chorzy), środków narkotycznych i substancji psychotropowych, włączonych do tabeli II i III listy środków narkotycznych, substancji psychotropowych i prekursorów (dalej – środki narkotyczne i substancje psychotropowe), zatwierdzonych uchwałą Gabinetu Ministrów Ukrainy z 6 maja 2000 r. 770 (770-2000-p) (Zwiastun oficjalny Ukrainy, 2000 r., 19, art. 789; 2002 r., 51, art. 2316), tylko dla własnego leczenia.

Zgodnie z wymienionym Regulaminem, w razie potrzeby, pomoc lecznicza na terytorium Ukrainy nadaje się choremu odpowiednio do Zasad nadania pomocy leczniczej cudzoziemcom, którzy tymczasowo przebywają na terytorium Ukrainy, zatwierdzonych uchwałą Gabinetu Ministrów Ukrainy z 28 stycznia 1997 r. 79 (79-97-p) (Zwiastun oficjalny Ukrainy, 1997 r., liczba 5, s. 147, liczba 38, s. 39; 1998 r., 9, art. 336).

Jeżeli dla kontynuacji leczenia do momentu wyjazdu z terytorium Ukrainy choremu dodatkowo przeznaczono środki narkotyczne, substancje psychotropowe, zakład lecznictwa wydaje odpowiednie zaświadczenie, podpisane przez głównego lekarza i jego zastępcę, które poświadcza się pieczątką.

Wwóz na terytorium Ukrainy chorymi środków narkotycznych i substancji psychotropowych odbywa się pod warunkiem obowiązkowego deklarowania pisemnego w porządku, ustalonym dla obywateli.

Dla wykonania kontroli i odprawy celnej środków narkotycznych i substancji psychotropowych chory musi przedstawić następne dokumenty:

            - deklaracja celna;

            - recepta, wydana przez zakład lecznictwa lub lekarza państwa zagranicznego na imię chorego, legalizowana przez placówkę konsularną Ukrainy za granicą;

            - dokument paszportowy, poświadczający osobę chorego i nadający prawo do przekroczenia państwowej granicy Ukrainy.

Dla środków leczniczych, zarejestrowanych w Ukrainie, dodaje się kopia certyfikatu jakości środka leczniczego, wydanego przez producenta.

Chory może wwozić na terytorium celne Ukrainy lub wywozić za jej granice środki narkotyczne i substancje psychotropowe w ilości, określonej w recepcie lub zaświadczeniu o nadaniu pomocy leczniczej na terytorium Ukrainy, ale nie więcej niż 10 fiolek środka narkotycznego lub substancji psychotropowej, 50 tabletek substancji psychotropowej, 10 systemów transdermalnych.

Środki narkotyczne i substancje psychotropowe, które nie są zarejestrowane na Ukrainie, mogą być wwożone na terytorium Ukrainy pod warunkiem nadania wiadomości o rejestracji środka leczniczego na terytorium państwa, z którego przemieszcza się chory.

Środki narkotyczne i substancje psychotropowe, które się wywożą za granicę Ukrainy, podlegają obowiązkowemu deklarowaniu pisemnemu w porządku, przewidzianym dla obywateli.

W celu wykonania kontroli i odprawy celnej takich środków narkotycznych i substancji psychotropowych, są podawane dokumenty, zaznaczone w punkcie 4 tego Regulaminu, a także deklarację celną, wykonaną podczas wwozu środków narkotycznych i substancji psychotropowych.

Chory nie ma prawa jakimkolwiek sposobem wywłaszczać środki narkotyczne i substancje psychotropowe.

Instytucje konsularne Ukrainy za granicą są zobowiązane podczas legalizacji recepty na środki narkotyczne i substancje psychotropowe uprzedzić w formie pisemnej chorego o zaznaczonym wymaganiu.

Kontrolę za dotrzymaniem wymagań tego Regulaminu spełniają w granicach swoich pełnomocnictw: Państwowa Służba Celna, Administracja Państwowej Służby Granicznej i Ministerstwo Zdrowia.

Według informacji MSZ Ukrainy.